“Ben anneyim ne dersem o olur”
Çocuğunla ilgili bir karar alırken ona ne düşündüğünü, ne istediğini sormazsan büyüdüğünde sana ihtiyacı olduğunda bile, seni hiçbir işine karıştırmamasını sağlamış olursun.
“Hayır!”
Arkadaşlarıyla buluşmak istediğinde ya da sınav puanları elinde okul tercihi yaparken ona engel olmamalısın. Seni önünde engel, kendisini de sürekli engelleri atlamaya çalışan biri gibi hissetmesin.
Senin yüzünden!
Çocuğunu suçlamaktan vazgeçmelisin. Kardeşi düştüğünde, bir eşya kırıldığında, hatta hastalandığında, sinirlendiğinde “Hep senin yüzünden” gibi söylemler, kendisini hep suçlu hissetmesine neden olabilir.
“Amcası gibi”
Çocuğunu sevmediğini herkesin bildiği bir akrabana benzetmemelisin. Bisküvi yerken kırıntıları üzerine döktüğünde, sifonu çekmeyi unuttuğunda ya da kötü bir espri yaptığında “Tıpkı amcası gibi” benzetmelerde bulunmaktan kaçınmalısın. Tabii hayatı sevilmeyen diğer insanlara benzemeye çalışarak geçmesini istemiyorsan.
“Can’ın karnesi seninkinden iyi”
Dilinden eksik etmediğin laflar şunlar ve benzerleri olmasın: “Ama Gökhan yemeğini yiyor, annesini hiç üzmüyor.” “Onur yazılıdan kaç aldı?” “Can’ın karnesi seninkinden iyi.” Bu söylemler çocuğunun hayat boyu “yetersiz”, bazen de “işe yaramaz” hissetmesini sağlayabilir.