Çocuğuna farkında olmadan yaptığın davranışlar, gelecekte büyük travmalar yaşamasına neden olabilir.
Çocuğunla ilgili bir karar alırken ona ne düşündüğünü, ne istediğini sormazsan büyüdüğünde sana ihtiyacı olduğunda bile, seni hiçbir işine karıştırmamasını sağlamış olursun.
Arkadaşlarıyla buluşmak istediğinde ya da sınav puanları elinde okul tercihi yaparken ona engel olmamalısın. Seni önünde engel, kendisini de sürekli engelleri atlamaya çalışan biri gibi hissetmesin.
Çocuğunu suçlamaktan vazgeçmelisin. Kardeşi düştüğünde, bir eşya kırıldığında, hatta hastalandığında, sinirlendiğinde “Hep senin yüzünden” gibi söylemler, kendisini hep suçlu hissetmesine neden olabilir.
Çocuğunu sevmediğini herkesin bildiği bir akrabana benzetmemelisin. Bisküvi yerken kırıntıları üzerine döktüğünde, sifonu çekmeyi unuttuğunda ya da kötü bir espri yaptığında “Tıpkı amcası gibi” benzetmelerde bulunmaktan kaçınmalısın. Tabii hayatı sevilmeyen diğer insanlara benzemeye çalışarak geçmesini istemiyorsan.
Dilinden eksik etmediğin laflar şunlar ve benzerleri olmasın: “Ama Gökhan yemeğini yiyor, annesini hiç üzmüyor.” “Onur yazılıdan kaç aldı?” “Can’ın karnesi seninkinden iyi.” Bu söylemler çocuğunun hayat boyu “yetersiz”, bazen de “işe yaramaz” hissetmesini sağlayabilir.
Yemek yerken, uyurken, ağlarken, gülerken, kızgınken… Ebeveynler artık çocuklarının neredeyse her anını fotoğraflayıp sosyal medyada paylaşıyor. Keyifle yapılan bu paylaşımlar bazen çocuklar için tehl
Çocukların kontrolsüz televizyon izlemeleri kişiliklerinde olumsuz etkiler yaratabilir. Eğer çocuğunun nitelikli bir televizyon izleyici olmasını istiyorsan, bazı noktalara dikkat etmelisin.
Her ebeveyn çocuğunu mükemmel yetiştirmenin yolunu bildiğini düşünür. Ancak ebeveynlik matematiksel bir şey değildir. Çocuğunun kişiliğine göre davranmak için onu yakından tanıman gerekiyor.
İyi bir ebeveyn olmak, çocuğunun istediği her şeyi vermek anlamına gelmiyor. Onun yeteneklerini geliştirmeye çalışmak, sevgi ve şefkat göstermek çok daha büyük önem taşıyor.